mercredi 13 octobre 2010

Annelies Verbeke - Uyku



Herkes uyur. Uyku geçmişle bugünü birbirine bağlar. Uyku sindirir, yaraları sarar. Uyku, zenginle fakri, kadınla erkeği, insanla hayvanı eşitler. Benden başka herkesi.

***

Beni gulme krizi tuttu ama bana yonelen kizgin bakislarin ardindan agliyor gibi yaptim. Insanlar bundan daha cok hoslaniyor.

***

Acil bir sey yok, acil degil.
ölüyorum.

***

"Hayat sisenin icinde bir osururktur bayim" dedi.

***

...bagiran bir muhasebeci kadini yazicinin kablosuyla bogmaya calistigini gordugum an, anladim ki biz hepimiz deliyiz. Buradakilerin tek farki kadrolu olmalari.

***

Kizin gozleri kapaliydi. Ben de gozlerimi kapadim. Bir kerecik de olsa hep beraber masalarin ustune cikip, hep bir agizdan herseyi duzelecegini, gelgitlerin bitecegini, firtinanin dinecegini, yelkenlerin uzak yeni bir ulkeye yapilacak yolciuluk yolculuk icin cekildigini haykiramaz miydik?

2 commentaires:

  1. Kitabı aramakla helak oldum. Notlarını görünce daha bi üzüldüm :) Bloguna ilk yorumum ama kitap zevkimizin aynı oluşundan ötürü son yorumum olmayacak sanırım ^^ Bol bol okuman yazman dileğiyle.

    RépondreSupprimer
    Réponses
    1. Merhaba Demet, kitabi bulamamana uzuldum, suan evimde degilim, ama dondugumde raflari karistirip kitabi bulabilirsem, sana gonderebilirim?

      Supprimer